تعیین پهنه‌های بیابانی ایران بر مبنای پتانسیل زمین‌شناسی و معیار اقلیمی کشور

پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
کد مقاله : 1072-SCWDUST
نویسندگان
رییس گروه تحقیقلت مهندسی حفاظت آب و خاک
چکیده
ایران به طور عمده در اقلیم خشک و نیمه‌خشک واقع شده است. شکل‌گیری بیابان‌های طبیعی ایران تحت تاثیر متقابل عوامل محیطی از جمله اقلیم، سازندهای فرسایش‌پذیر و با محتوای گچ و نمک است. سازندهای زمین‌شناسی ریزدانه و شور، کانون و منشاء بیکران توزیع نمک در اراضی پایین‌دست حوزه‌های آبخیز هستند و با فرسایش در سطح توسط باد و آب و در عمق بوسیله نفوذ جریان آب شور، اثرات مخربی بر محیط پیرامون دارند و سبب تشکیل بیابان‌های ثانویه می‌شوند. نفوذناپذیری رسوبات ریزدانه حاصل از فرسایش این سازندها به همراه حضور املاح فراوان سبب می‌شود که استقرار گیاه بر روی این اراضی بی‌نهایت مشکل شود و البته بارندگی کم و توزیع نامناسب آن در طول دوره رویش گیاهان نیز مزید بر علت می‌شود و لذا مناطق تحت تاثیر این واحدهای زمین-شناسی چهره بیابانی و کویر به خود می‌گیرند. در این تحقیق از امتیازدهی لایه‌های مختلف رقومی زمین‌شناسی شامل فرسایش-پذیری سازندها و پتانسیل بیابانزایی آن‌ها، طبقات بارش و رده‌های اقلیم کشور بر اساس اقلیم نمای دمارتن و روی هم‌گذاری آن‌ها استفاده شده است.
کلیدواژه ها
موضوعات
 


ارسال نظر در مورد این مقاله
نام را وارد کنید.
نشانی پست الکترونیکی را به درستی وارد کنید.
وابستگی سازمانی را به درستی وارد کنید.
توضیحات را وارد کنید (حداقل 10 کلمه)