تأثیر پخش سیلاب در تولید زی توده گیاهی، ذخیره کربن و پایداری خاک در مقابل فرسایش بادی
پذیرفته شده برای پوستر
کد مقاله : 1020-SCWDUST (R1)
نویسندگان
1دانشیار بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران
2استادیار بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران
3کارشناس ارشد بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران
4استادیار بخش تحقیقات حفاظت خاک و آبخیزداری، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان گیلان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران
چکیده
مادهی آلی یکی از شاخصهای مهم کیفیت خاک و پایداری آن در برابر انواع فرسایش آبی و بادی محسوب میشود. با نمونه-برداری از خاک و گیاهان در کاربریهای مختلف، مقدار کربن آلی اندازهگیری و در نهایت کل ذخیرهی کربن محاسبه شد. دادهها، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با استفاده از نرمافزار SAS تجزیه و تحلیل آماری شده و میانگینها با آزمون دانکن در سطح 5 درصد مقایسه شدند. نتایج نشان داد که که تأثیر کاربریهای مختلف بر درصد کربن آلی و ذخیرهی کربن در خاک و گیاه در سطح یک درصد معنیدار شد. جنگلکاری با اوکالیپتوس کامالدولنسیس همراه با پخشسیلاب، میزان کربن آلی خاک را از 51/0 درصد در شاهد (اوکالیپتوس بدون پخشسیلاب) به 68/1 درصد در نوار اول جنگل اوکالیپتوس افزایش داد (29/3 برابر). با محاسبهی میانگین عرصههایی که در آنها اوکالیپتوس کاشته شده بود، مشخص شد بیشترین کربن به میزان 84/121 تن در هکتار در این کاربری در درختان، لاشبرگ و در خاک زیر پوشش آنها ذخیره شده است. با توجه به این که هر تن کربن، معادل 67/3 تن دیاکسیدکربن است، میتوان نتیجه گرفت که هر هکتار از جنگل اوکالیپتوس 15/447 تن دیاکسیدکربن هوا را بهصورت مادهی آلی ذخیره کرده است. ارزش اقتصادی مقدار کربن ذخیره شده معادل 76/3 میلیارد ریال در هکتار است. بنابراین، بهمنظور بهبود توان ذخیرهی کربن در خاک و به دنبال آن کاهش میزان فرسایش بادی، کاشت گونههای بومی و سازگار چندساله در سامانههای پخشسیلاب پیشنهاد میشود.
کلیدواژه ها
موضوعات