پهنه‌بندی کربن آلی خاک جهت مدیریت مناطق مستعد فرسایش بادی در بخشی از تالاب هامون
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (877.45 K)
کد مقاله : 1028-SCWDUST (R1)
نویسندگان
1گروه مهندسی علوم خاک، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل
2گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل.
3پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، گروه مدیریت اکوسیستم‌های طبیعی
چکیده
خشکسالی های پی در پی تالاب هامون و وجود طوفان های 120 روزه سیستان از معضلاتی است که با تأثیر مستقیم روی پارامترهای بافت، کربن آلی و کیفیت خاک علاوه بر خسارت و کاهش استعداد بالقوه خاک در باروری، صدمات جبران ناپذیری را از طریق افزایش فرسایش‌پذیری خاک در دشت سیستان وارد نموده است. لذا این مطالعه با هدف پهنه‌بندی کربن آلی خاک و درصد اجزای بافت خاک سطحی و عمقی خاک با استفاده از تکنیک زمین آمار و GIS در منطقه مطالعاتی واقع در تالاب هامون صابوری با مساحت حدود 273 کیلومترمربع انجام شد. بدین منظور نمونه برداری خاک به روش تصادفی نظارت شده از 92 نقطه در منطقه مورد مطالعه و از دو عمق 15-0 سانتی‌متری (سطحی) و 50-15 سانتی-متری (عمقی)انجام شد. نتایج نشان داد که کرین آلی در هر دو عمق با پارامترهای محیطی مدل رقومی ارتفاع (DEM) و شاخص پوشش گیاهی NDVI دارای همبستگی مثبت و معنی داری می باشد و بهترین مدل جهت بیان تغییرات مکانی کربن آلی خاک در هر دو عمق نمائی می‌باشد. نقشه‌های تهیه شده نشان داد که تغییرات مکانی و توزیع پارامتر کربن آلی سطحی و عمقی در کل منطقه دشت سیستان از غیر یکنواختی بالایی برخوردار بوده است، هرچند این غیریکنواختی در مورد کربن آلی سطحی بیشتر می‌باشد که این امر را می توان به علت وجود شرایط رسوب‌گذاری و ماهیت دشت آبرفتی منطقه سیستان و همچنین به دلیل وجود خشکسالی های پی در پی و فرسایش ناشی از بادهای 120 روزه سیستان دانست.
کلیدواژه ها
موضوعات