شبیه سازی مکانی اجزاء بافت خاک در مناطق با ریسک بالای فرسایش بادی (مطالعه موردی: تالاب هامون صابوری)
پذیرفته شده برای پوستر
اصل مقاله (967.47 K)
کد مقاله : 1029-SCWDUST (R1)
نویسندگان
1گروه مهندسی علوم خاک، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل
2گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل.
3پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، گروه مدیریت اکوسیستم‌های طبیعی
چکیده
فرسایش خاک یک مشکل جدی در دشت سیستان است، که علاوه بر از دست رفتن مقادیر زیادی از عناصر غذایی خاک و کاهش کیفیت و سلامت خاک منطقه، تاثیر مستقیم بر زندگی و معیشت مردم سیستان نیز دارد. از طرفی نسبت اجزای بافت خاک به عنوان یکی از مهمترین شاخصی های فیزیکی خاک، ظرفیت نگهداری کربن آلی و فرسایش پذیری خاک را نشان می‌دهد. لذا این مطالعه با هدف پهنه‌بندی درصد اجزای بافت خاک سطحی و عمقی خاک با استفاده از تکنیک زمین آمار و GIS در منطقه مطالعاتی واقع در تالاب هامون صابوری با مساحت حدود 273 کیلومترمربع انجام شد. بدین منظور نمونه برداری خاک به روش تصادفی نظارت شده از 92 نقطه در دو عمق از منطقه مورد مطالعه برداشت شد. نتایج نشان داد بهترین مدل برای خصوصیات درصد رس و سیلت خاک در هر دو عمق نمائی و برای درصد شن کروی می‌باشد. نقشه‌های حاصل از کریجینگ نشان داد در قسمت های شمالی منطقه، درصد رس سطحی در کمترین میزان نسبت به سایر نقاط در منطقه مورد مطالعه می باشد این در حالی است که میزان این پارامتر در بخش عمقی خاک شمال منطقه مورد مطالعه در بالاترین میزان خود می باشد. علت این امر می تواند جهت وزش بادهای 120 روزه سیستان و در نتیجه انتقال ذرات رس به قسمت‌های جنوبی منطقه مورد مطالعه باشد. همچنین نتایج مطالعه حاضر نشان داد که الگو و پراکنش مکانی متغیرهای اجزای بافت خاک در دو عمق مورد مطالعه به دلیل فرسایش ناشی از بادهای 120 روزه سیستان، متفاوت می‌باشد.
کلیدواژه ها
موضوعات